Thursday, April 14, 2011

Multos Locutos Esse Paenituit

This little poem comes from Disticha de Educatione of Urbano Appendini, published in 1834; you can see the whole book at Google Books.

Multos Locutos Esse Paenituit
Sunt multi, quos paenituit persaepe locutos;
Nemo, paenituit quem tacuisse, fuit.

The vocabulary is keyed to the DCC Latin Vocabulary list. There is only one word in this poem that is not on the DCC list:

paeniteō, paenitēre, paenituī: displease, make sorry
persaepe: very often

loquor loquī locūtus sum: speak, talk
multus -a -um: much, many; multō, by far
nēmo: no one (gen. nullius, dat. nulli, abl. nullo or nulla > nullus -a -um)
qui quae quod: who, which, what / quis quid: who? what? which?
sum, esse, fuī: be, exist
taceō -ēre -uī -itum: be silent; tacitus -a -um, silent